Hugleiðingar

Kona ein var sauðfjárbóndi til margra ára. Hún var út slitin og þreytt fór til læknis því hún fann svo til í hnjánum. „Ég skal bara segja þér góða mín að ef þú værir rolla væri löngu búið að slátra þér“. Er þetta aðferðin sem væri hægt að beita til að hagræða í óþarfanum! Hver […]

Hvað er málið með eldra fólk? Það vill að ríkið, sem erum við, greiði því hærri eftirlaun.  Það heimtar alls konar sérréttindi, það er að krefjast betri heilbrigðisþjónustu -og ókeypis í sund og strætó!  Eldra fólk nennir ekki að vinna og er bara baggi á okkur sem höldum þjóðfélaginu uppi.  Vandinn á bara eftir að

 Það mun hafa verið um jólin 1949 eða 50 að von var á jólapakkanum frá Grími frænda og Nönnu.  Það hafði verið gaddur undanfarið og állinn vestan við bæinn var gaddaður í stokk svo á honum var þykkur ís bakka á milli.  Nú var von á pakkanum með Víkurbílnum, inn í Hólm, þangað eru 6

„Ég veit ekkert hvar ég setti gleraugun mín“ sagði Pétur við Mörtu sína og hélt áfram: „Fréttirnar eru að byrja í sjónvarpinu og ég sé ekkert gleraugnalaust“. „Andaðu nú með nefinu Pétur minn. Fréttirnar fara ekkert frá okkur, við getum horft á þær í spilaranum þegar þú ert búinn að finna gleraugun þín. En leitaðu

Sigurður Sigmundsson í Ey ll hélt þessa eftirminnilegu ræðu í afmælinu: Allir sem hafa átt heima undir Fjöllunum vita að þegar hér er gott veður þá er það besta veðrið á öllu Íslandi og þannig er það næstum alltaf. En þegar rignir, hvelfist regnið niður eins og hundrað Seljalandsfossar komi í röðum vestur fyrir Holtsnúpinn

Undanfarið hafa sjö manneskjur setið í hring einu sinni í viku við borðstofuborð í Bogatúni á Hellu. Við erum undir verndarhendi Hörpu Rúnar Kristjánsdóttur og höldum að við kunnum ekki neitt en undirniðri ætlum við að slá í gegn! Hún er að kynna okkur  skapandi skrif. Harpa Rún er hvetjandi, jákvæð, glöð og brosmild. Hún

Jólahugvekja. Séra Elína Hrund Kristjánsdóttir Aðventan er gengin í garð, þessi tími sem okkur er ætlaður til að undirbúa okkur undir fæðingarhátíð frelsarans, undir komu hans. Aðventan með alla sína yndislegu leyndardóma, dásamlegu smákökulyktina, ljósadýrðina og allar tilfinningasveiflurnar. Umgjörð aðventu og jóla er gleði og friður.  Guð kom til okkar í Jesú til að gefa

Ræða heiðursgests flutt að Heimalandi 19. feb. 2011 á þorrablóti. Eftir Þorstein Ó. Markússon frá Borgareyrum. Þegar ég man fyrst eftir mér út á Hólmabæjum velti ég fyrir mér hvers vegna ég tilheyrði Eyjafjöllunum frekar en Landeyjunum,  nálægðin við Landeyjarnar var miklu meiri og straumurinn af Landeyjaköllunum á verkstæðið til pabba var miklu meiri en

Haraldur Júlíusson bóndi, orgelleikari og kórstjóri frá Akurey í Vestur-Landeyjum skrifaði þennan skemmtilega og fróðlega pistil. Hann segir: Eftirfarandi pistill sem ég fann í gömlu dóti hjá mér var settur saman í tilefni af ættarmóti, svokölluðu Limamóti afkomenda hjónanna Sunnefu Ormsdóttur og Árna Jónssonar í Efri-Ey í Meðallandi sumarið 1998. Hann hefur að geyma nokkur

Ég minnist þess ekki úr æsku að blær Guðs hafi verið sérstaklega hljóður. Heldur minnist ég hans sem almáttugs, stjórnandi og ráðandi, sá sem lét mig finna oft og vel fyrir samvisku minni. Ég lærði bænir og vers, sálma og ritningarkafla allt án þess að fá nokkra einustu skýringu á því hvað allt þetta þýddi.